เชียงใหม่ ปลายฝน รวมพล ปล่อยพลัง (1/3)
มิถุนายน 16, 2009 เวลา 8:56 pm | เขียนใน Outing ... | ใส่ความเห็นวันแรก
แม้ว่าจุดหมายปลายทางของพวกเราในวันนี้ คือ เชียงใหม่ จังหวัดที่เราไปแล้วไปอีกไม่รู้กี่ครั้ง แต่คราวนี้ไม่เหมือนครั้งไหนๆ เพราะกว่าที่เข็มนาฬิกาของเพื่อนๆ รวม 17 ชีวิต จะหมุนตรงกันได้ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย – ว่ามั้ย?
หลังคว้ากระเป๋าและก้าวเท้าออกจากสนามบินเชียงใหม่ ที่ที่เรากำลังจะไป ไม่ใช่โรงแรมใหญ่ๆ และก็ไม่ใช่รีสอร์ทกว้างๆ … พวกเรามุ่งหน้าไปที่บ้านฯ – ไป Check in กัน !
สำหรับที่อื่น “เช็คอิน” คือ การยืนรอหน้าเคาท์เตอร์ แล้วลากกระเป๋าเข้าห้องใครห้องมัน คนละชั้น คนละอาคาร … แบบนั้นคงไม่ใช่ที่นี่ เพราะว่าตั้งใจให้บรรยากาศเหมือนบ้าน มีน้ำผลไม้ชื่นใจไว้ต้อนรับ สบายจนเกือบลืมไปว่า พวกเรามาถึงเชียงใหม่แล้วนะ
มาถึงเชียงใหม่ใกล้ๆ เที่ยง เราตัดสินใจประเดิมมื้อแรกด้วยอาหารพื้นเมือง ข้าวซอย ไส้อั่ว แคบหมู ณ ร้านคู่เมืองเชียงใหม่กว่า 40 ปี … และเพราะร้านอยู่ใกล้ๆ บ้านฯ พวกเรายังไม่ทันหิว ก็ลิ่วมาถึงร้าน “เฮือนเพ็ญ” แล้ว
อิ่มหมีพีมันกันไปถ้วนหน้า พวกเราบึ่งรถไปเดินย่อยที่ วิชิตสตูดิโอ – คุณวิชิต ไชยวงศ์ เป็นคนสันกำแปง ! เล่าเรียนและทำงานด้านศิลปะในกรมศิลปากรมากกว่า 20 ปี ภายหลังลาออกจากราชการ ปิ๊กบ้าน แล้วก่อตั้งบริษัทกองดี จนมีชื่อเสียง แต่ด้วยใจรักการวาดภาพ จึงขายกิจการ แล้วเปิดร้านกึ่ง Gallery อยู่ตรงนี้
ไม่ไกลจากวิชิตสตูดิโอ … “ดีสยาม” แหล่งช้อปของเก่าแอนทีค ทั้งประตู ตู้ เตียง โต๊ะตั่ง ม้านั่ง สารพัด … สังเกตดีๆ ของตกแต่งในบ้านกลางเวียง ก็ปันมาจากร้านนี้
ก่อนเข้าบ้านฯ มีคนถามว่า วัดไหนสวยที่สุดในเชียงใหม่ อับดุลตอบได้ไม่ลังเล วัดต้นเกว๋น – คอนเฟิร์ม ! “มะเกว๋น” คือ ต้นตะขบป่า เชื่อว่า สมัยก่อนบริเวณนั้นคงมีป่าต้นมะเกว๋น
ประมาณว่าวัดนี้สร้างมาแล้วมากกว่า 250 ปี สวยระดับสมาคมสถาปนิกสยามฯ ให้รางวัลสถาปัตยกรรมดีเด่น เมื่อปี ๒๕๓๒ แถมยังเป็นต้นแบบของหอคำหลวง ในงานพืชสวนโลก
ยังไม่พอ … สวยจนสถาปนิกล้านนาชื่อดัง คำนวณสัดส่วนของวัดแล้วนำไปใช้สร้างโรงแรมบูติคดังๆ ในเชียงใหม่แหมโตย !
เดินเล่นกันพอได้ “อารมณ์ติส!” เราเลือกกลับบ้านฯ ไป Refreshing กันสักหน่อย เพื่อเตรียมตัวออกไปทานมื้อเย็นกัน – ใครใคร่นั่ง เชิญนอน ใครใคร่นอน เชิญนั่ง บ้านฯ จัดเตรียมขนมเค้ก คุกกี้ ชา กาแฟ พร้อมให้ผ่อนคลาย – High tea !
มื้อเย็น พวกเราเลือกไปนั่งกินอาหารดูพระอาทิตย์ตกที่ “ร้านผาลาดตะวันรอน” เชิงดอยสุเทพ กลางวันก็เห็นเมืองในมุมสูง มองเห็นน้ำตกผาลาดไหลผ่าน ยามค่ำคืนมองเห็นไฟจากอาคารบ้านเรือนลิบๆ และ ต้องแอบกระซิบ ห้องน้ำร้านนี้ วิวดีที่สุดในโลก ขอบอก !
กลับลงมาถึงบ้าน หลายคนยังมีอาการมึนค้าง (ยังม่ายมาว!) พวกเราเลยขอให้แม่บ้านหา “ไวน์” มาเสิร์ฟก่อนเข้านอน เรียกว่า อย่างนี้มันต้องถอน (ฮา)
เจอกันคราวหน้า – วันที่สอง
ขุนอรรถ
บลอกที่ WordPress.com .
Entries และ ข้อคิดเห็น feeds.
boutique hotel ... do it yourself ! 